- хисар
- зат. көне. Қаланың негізгі, бекіністі орталығы, найыб сарайы; цитадель. Қаланың негізгі орталығы – х и с а р – көлемі 20 гектарға жуық бұрынғы шахристан мен қамал жоспарын сақтап қалған (ҚазССР тарихы, 2, 212). Әскерінің дені қырылған Қадырхан енді қаланың ортасындағы х и с а р ғ а кіріп бекінді (І.Есенберлин, Алтын орда, 1, 53). Олар Самарқандтың кез келгенді қызықтыратын х и с а р, рабат, діни ғибадатханаларының дымын қалдырмай күйретіп, тас-талқан еткен (Бұл да).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.